BENİM HİKAYEM OLUR MUSUN? - 2. Bölüm

Meraklı ve tedirgin olduğumu hissettirmemeyi ne kadar çok istesem de ellerimin titremesine engel olamadım.

- "Beni nasıl buldun?"

+"Halsizim, biraz su verir misin?"

Hızlıca kapıyı açtım, bir bardak suyla tekrar kapının önüne çıkmam saniyelerle yarıştı...

Sakince suyunu yudumladı ve...

+Sana ihtiyacım var!

İrkildim, bu söylediği benim için çok zordu. Tıpkı yıllardır ensenizde taşıdığınız bir taşı tekrar taşımak gibiydi...

Ne kadar saf olduğumu bir kez daha anladım. Af dileyecek değildi ya! Tabi ki bana ihtiyacı vardı.

Aradan geçen 7 koca yıldan sonra ne isteyebilirdi benden? 

En kötü senaryoları düşünürken tüm cesaretimi topladım ve o iki sihirli cümleyi ağzımdan çıkarıverdim...

-Git buradan !

+Son bir kez benim yanında olamaz mısın ?

-Ne istiyorsun?

+Bir süre sende kalabilir miyim?

Hiç düşünmeden "Hayır" dedim ve ofis kapısına yöneldim.

Kıskançlığı yüzünden küle çevirdiği evimizi gerçekten unuttuğumu mu düşünüyordu?

Hiç sanmam!

Kapadığım kapının arkasında olup olmadığını merak etmiyor değildim. 

Bir süre bekledim ve kapıyı açtım. 

Gitmişti... 

Tüm gün neden kaçtığını ve beni nasıl bulduğunu düşündüm. 

Saat 16:00 civarıydı. 

Daha fazla dayanamadım ve kendimi dışarıya attım...



NOT: Bu hikayeyi sizlerle birlikte yazmak istiyoruz. Hikayemize katkıda bulunabilir, önerilerinizi sunabilirsiniz. info@rotagelisim.com.tr