24 Ekim 2016 Pazartesi

Kurban Da Değilsin, Katil De! SADECE YAŞA...


yalnız kalma korkusu


Biliyorum, kalbini çok kırdılar. 

Ama öyle böyle değil! Bildiğin un ufak ettiler. 

İnsanlar seni öylesine görmediler ki, onlar için sadece görevlerin vardı. "Gel kahve içelim" cümlesiyle başlayan talepler, bitmek bilmeyen sorunlarını devamında getirdi. 

Kendi geçmişlerinin acısını sende dindirmeye çalıştılar. Aldatılmışlıklarının, aldanmışlıklarının, aşağılanmışlıklarının, görmezden gelinmişliklerinin, kandırılmışlıklarının, zorlukların ve daha nice sorunların...

Hatta sorumluluklarını bile senin omuzlarına yüklediler. Ve bunu öyle güzel yaptılar ki; sen ne olduğunu anlamadan onların yüklerini de omuzlarında buluverdin. 

Peki tüm bu hengamenin içerisinde bir şeyi fark ettin mi? 

Fark etmediysen ben söyleyeyim:  Ölüyorsun. 

Öyle bedenen ölmekten bahsetmiyorum. Ruhun ölüyor. Birilerinin ve hayatın kurbanı gibi yaşıyorsun. Fakat bu hayatta kimse kurban değil. 

Ruhun ölüyor ve sen bunu durdurmak için hiçbir şey yapmıyorsun. 

Bana inanmıyor musun? O zaman şu soruya iyice düşünerek cevap ver: "En son ne zaman seni gerçekten önemsediğinden emin olduğun biri göz bebeklerinin içine bakarak sana nasıl olduğunu sordu?"

Üzerinden bu kadar uzun zaman geçmesine rağmen ben sormasam fark etmeyecektin, değil mi?

Şimdi neden ruhunun ölmekte olduğunu söylediğimi anlamışsındır.

Fakat tüm bunların yanında sana güzel bir haberim var:

Ruhunu yeniden özgürleştirebilirsin. 

Kulağa çok hoş geliyor, değil mi? 

İnan bana, o kadar zor değil. 

Tek yapman gereken şey seni içten kemiren ve ruhunu boğan insanlardan ve şeylerden kurtulmak!

Bu kadar basit. 

"Bunun neresi basit?" dediğini duyar gibiyim. 

Bu soruyu sormanın tek nedeni yalnız kalma korkun

Bunu sen de biliyorsun. 

Fakat sen böyle de devam etsen, yaşamından çıkmak isteyenler gidecek. Yani oturup düzelmelerini beklemen işe yaramayacak. 

Buna karşın terazinin diğer tarafına bakalım. Orada ruhun var. Şu anda köşeye sıkışmış, gelip onu özgürleştirmeni bekleyen ruhun...

Şimdi bir daha düşün!

Sence kendine gelmeni, değerini yeniden fark etmeni ve tekrar enerjini toplamanı sağlayacak olan şey, yalnız kalma riskini almaya değmez mi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder